که دو طرف درباره برگزاری نشستهایی دورهای و منظم به توافق رسیدند. وزارت خارجه ترکیه در بیانیهای، افزود که این نشست غیرمستقیم در جوی مثبت و سازنده برگزار شد.
در همین حال و همزمان با این نشست که به مدت دو روز ادامه داشت، خانم کاندولیزا رایس وزیر خارجه آمریکا به صورت ناگهانی و از تلآویو وارد بیروت پایتخت لبنان شد و با میشل سلیمان رئیسجمهور، فؤاد السنیوره نخستوزیر، نبیهبری رئیس پارلمان، سعد حریری رئیس جریان المستقبل، ولید جنبلاط رئیس حزب سوسیال ترقی خواه دیدار و گفتوگو کرد.
وی در دیدار با میشل سلیمان، با اشاره به اینکه این سفر به مثابه حمایت ایالات متحده از رئیسجمهور جدید است، گفت: هر اتفاق نظری نیازمند برخی کوتاهآمدنهاست و اتفاق نظر دوحه برای ملت لبنان مفید بوده و واشینگتن از آن حمایت میکند.
وی اما در بخش دیگری از سخنان خود به یکی از مهمترین مسائل پیش روی لبنان و اسرائیل یعنی مزارع شبعا و کفر شوبا اشاره کرد و گفت: وقت آن رسیده که این موضوع راهحلی نهایی یافته و خاتمه یابد.
رایس خواستار ترسیم مرزهای نهایی میان لبنان و اسرائیل و ارائه مدارکی از سوی سوریه درباره لبنانی بودن این مزارع شد.
این اظهارات در حالی بیان میشود که طی روزهای اخیر، ایهود اولمرت نخستوزیر اسرائیل هم خواستار برگزاری مذاکراتی مستقیم با فواد السنیوره نخستوزیر لبنان به منظور برقراری صلح میان دو طرف و بحث و بررسی موضوع مزارع شبعا شد. اما السنیوره با رد برگزاری هرگونه مذاکره در این باره، آن را به سازمان ملل گره زد.
وی تاکید کرد که باید مرجع و اساس این مذاکرات هم بندهای هفتگانهای باشد که برمبنای آن، مزارع شبعا تحت اداره سازمان ملل تا زمان ترسیم نهایی مرزها میان دو طرف، قرار میگیرد. رایس نیز خواستار انجام مذاکرات میان دو طرف براساس توافقنامه 1701 سال 2006 شد که براساس آن نیروهای اسرائیلی از جنوب لبنان بهطور کامل خارج شدند و ارتش لبنان با حمایت نیروهای یونیفل جایگزین آنها شد.
اسرائیل در 25 ماه می2000 از جنوب لبنان خارج شد، اما با این توجیه که مزارع شبعا بخشی از بلندهای جولان است، تاکنون در آنها مستقر است.
از سویی دیگر، پرز رئیسجمهور اسرائیل از بشار اسد رئیسجمهور سوریه خواست تا به صورت مستقیم با اسرائیلیها وارد مذاکراه شود، زیرا دو کشوری که با این رژیم توافقنامه صلح امضا کردهاند یعنی مصر و اردن رهبرانشان به صورت کاملا مستقیم و رودررو با اسرائیلیها به گفتوگو نشستند و از این طریق مسائل به صورت بهتری حلوفصل شد.
در این میان، دو فرستاده از سوی فرانسه دو روز پیش با بشار اسد دیدار کردند و پس از پایان مذاکرات، پاریس نتایج آنها را مثبت و سازنده توصیف کرد.
از سویی دیگر، یک مقام اسرائیلی نیز روز دوشنبه عازم یک کشور اروپایی شد (به نظر میرسد آلمان باشد) تا با مقامات این کشور درباره تبادل اسرا با حزبالله به بحث بپردازد.
این در حالی است که خبرهای دریافتی حاکی از آن است که اسرائیل با تحویل سمیر القنطار قدیمیترین اسیر لبنانی در بند این رژیم و چهار لبنانی دیگر موافقت کرده و در مقابل بدون اشاره به رون آراد خلبان خود، خواستار بازگرداندن دو نظامیاش میباشد که در تابستان 2006 از سوی حزبالله به اسارت درآمدند.
به نظر میرسد اسرائیل به این نتیجه رسیده است که رون آراد در قید حیات نیست و از این رو، روز گذشته خانواده وی پس از آنکه دیدار با اولمرت را رد کردند، با ایهود باراک وزیر جنگ این رژیم دیدار کردند تا بدین ترتیب زمینه برای پذیرش این امر از سوی خانوادهاش و نیز بقیه اسرائیلیها فراهم شود.
در این میان، قرار است نیکولا سارکوزی، رئیسجمهور فرانسه طی روزهای آینده وارد اراضی اشغالی شود و با مقامات اسرائیلی درباره برخی مسائل منطقهای به بحث و گفتوگو بنشیند.
حال این پرسش مطرح میشود که اسرائیل از ورای این مسائل و صلحجوییها و موافقت با تبادل اسرا با حزبالله چه میجوید و واقعا اسرائیل اهداف صلح طلبانهای را دنبال میکند و آیا مذاکرات فشرده و متراکم اسرائیلیها با سوریها در ترکیه با چه هدف کوتاهمدت و بلندمدتی برگزار میشود.
از سویی دیگر، سفر خانم رایس آنهم به صورت ناگهانی به بیروت حاوی چه پیامی به لبنان بود و رایس از آن چه میجست؟
در واقع اسرائیل با به جریان انداختن دو پرونده مزارع شبعا و بلندیهای جولان، از طریق دو کانال، دو هدف اساسی و محوری را در کوتاهمدت و بلندمدت دنبال میکند.
اسرائیل در جریان مذاکرات فشرده خود در آنکارا به دنبال آن است که سوریها نظر بشار اسد رئیسجمهور کشورشان را به شرکت در جشن ملی فرانسه جلب کنند. مراسمی که ایهود اولمرت نخستوزیر اسرائیل نیز در آن شرکت خواهد کرد. به گفته یک مقام فرانسوی، هدفی که از این طریق دنبال میشود، تنها نوعی روبهرو شدن این دو مقام بلندپایه در فرانسه است تا زمینه برای دیدارهای بعدی و به صورت شفافتر و رسمیتر فراهم شود.
اما قطعا این دیدار برگزار نخواهد شد، زیرا علاوه بر مخالفت شدید بشار اسد با این مسئله، وی همزمان با این جشنها، وی در برنامه کاری خود سفر به هند را دارد.
اما اسرائیل در دراز مدت از این مذاکره و از صلحجوییهای خود به دنبال چیست؟ در واقع اسرائیل از این طریق میکوشد تا با تحویل بلندیهای جولان به سوریها البته در مقابل دریافت ضمانتهایی امنیتی و نیز با تحویل مزارع شبعا و کفر شوبا به لبنانی آنهم با ضمانتهایی امنیتی، به نحوی از انحا وجود هرگونه مقاومت در برابر خود را از میان بردارد.
به عبارتی، با بازگشت مزارع شبعا و بلندیهای جولان به دو کشور دیگر توجیهی برای وجود مقاومت مسلحانه و به بیان واضحتر، وجود حزبالله لبنان مسلح وجود نخواهد بود و به صورت اتوماتیک، یکی از مهمترین اهداف اسرائیل یعنی خلع سلاح حزبالله و امن کردن مناطق جنوبی دو کشور تحقق مییابد.
یکی از بندهای قطعنامه شورای امنیت درباره لبنان، خلع سلاح حزبالله بوده است، امری که تنها با فشارهای اسرائیل به این قطعنامه افزوده شد و اسرائیل تمام تلاشهای خود را برای فعال شدن این بند بهکار بسته است.
از سویی دیگر، با بازگشت بلندهای جولان به سوریه، این کشور با اسرائیل صلح برقرار کرده و در کنار دیگر کشورهای عربی امضاکننده قرارداد صلح با اسرائیل میایستد و بدین ترتیب پیوند میان سوریه و ایران یکی از مهمترین هم پیمانانش در منطقه سست خواهد شد و این یکی از مهمترین اهدافی است که اسرائیل و دیگر طرفهای غربی به دنبال آن هستند.
تنها کافی است صحبتهای اخیر نیکولا سارکوزی رئیسجمهور فرانسه در دیدار با جورج بوش همتای آمریکاییاش را به یاد بیاوریم که خطاب به سوریه گفت: از همپیمانی با ایران دست بکشد و روابط خود با این کشور را تقلیل بخشد.
به عبارتی، اسرائیل و از طریق همپیمانان غربی و البته منطقهای خود میکوشد تا بیشترین استفاده را با برگ بلندهای جولان و مزارع شبعا ببرد و اهداف بلندمدتی را تحقق بخشد.
با توجه به آنچه آمد، سوریها میباید با هوشیاری هرچه تمامتر روند مذاکرات غیرمستقیم با اسرائیل را دنبال کنند و در قبال تحویل گرفتن بلندیهای جولان که یکی از مهمترین آرمانهای سوریهاست و بشار اسد میباید تا پیش از پایان یافتن دوره ریاستجمهوریاش آنها را به کشور خود بازگرداند، شروط محکم و تعیینکنندهای را پیش روی اسرائیلیها بگذارند تا زمینه هرگونه سوءاستفاده اسرائیل و به دنبال آن طرفهای غربی را از بین ببرند.
همشهری امارات